Osmanlıca öz Türkçe’dir

Osmanlıca için arşivlerde Türkçe, Lisan-ı Türki, Lisan-ı Osmani ifadeleri yer alır.
Esasen Türkçe olup 6 asır boyunca Osmanlı ile özdeşleştiğinden Osmanlıca diyoruz. Zaten Lisan-ı Osmani ifadesinin en uygun ve öz karşılığı da budur.

Osmanlı Türkçesi ifadesi ve Osmanlıca aleyhine kurulan tüm cümleler kasıtlı olarak Türk’ün Müslümanın diline kültürüne çamur atmak amacıyla kurulmuştur. İngiliz yalanlarına inanan bu sözde milliyetçiler Yahudilerin, Ermenilerin, İttihat ve Terakki yanlılarının ve masonların uydurma bilgilerine itibar edip kendi tarihlerine kendi geçmişlerine ve kendi dillerine düşman olmuşlardır.

Gerçek düşmanları İngiliz ve Yunanlılar’a tek bir olumsuz kelime sarf etmeyen bu sözde aydın, sözde milliyetçi kesim söz konusu Osmanlı veya Osmanlıca olunca tavırlarını ve tepkilerini ortaya koymuşlardır. Hatta ve hatta Latin Alfabesinin Türk’ün Alfabesi olduğunu iddia edip her fırsatta Osmanlıca’yı eleştirmişlerdir.

Osmanlı Türkçesi Cumhuriyet öncesi ve sonrasında sistemli olarak öz dilimizi yok etmek için İttihat Terakki yanlıları tarafından, Jön Türkler tarafından, devşirme mason yazar ve şairler tarafından uydurulmuş art niyetli bir ifadedir.

Osmanlı’nın son yarım asrında Osmanlıca adıyla onlarda kitap tab’ edilmiştir. Kamus-ı Türki gibi muteber lügatlerde Osmanlıca maddesi ayrıca bulunur ve Türkçe olduğu izah edilir.

“Bizim anadilimiz, lisan-ı resmîmiz (resmî dilimiz) Türkçe ve tabir-i diğerle (başka ifadeyle) OSMANLICA’dır.” [Melekzade Fuâd, Kitabet Muallimi, 1907]

“Osmanlıca; Türk (Türkçe), Arap (Arapça), Acem (Farsça) dillerinin bir yere toplanmasından hasıl olmuştur.” Mehmet Emin Yurdakul